ของเรามันมีอยู่ว่าในเย็นวันนั้นหลังจากเลิกเรียนเราต้องนั่งวินกลับ โดยปกติก็จะมีพ่อนั่นแหละค่ะที่มารับ แต่ว่าวันนั้นพ่อดันติดงาน เราเลยต้องนั่งวินกลับเอง ทุกครั้งที่นั่งมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกค่ะ จนมีครั้งนี้ที่เรานั่งแล้วเกิดเหตุขึ้น มันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่ว่าจะนึกถึงเมื่อไรก็มักจะทำให้เราขนลุกได้ตลอด
“พี่คะไป…” เราเดินมาบอกยังสถานที่ที่ต้องการจะไป จากนั้นวินเขาก็ใส่หมวกกันน็อก สตาร์ทรถก่อนจะพาเราไปยังจุดหมาย หากมันเป็นแบบนั้นก็คงจะดีสิคะ
“น้องเดี๋ยวพี่ขอเข้าไปเปลี่ยนหมวกกันน็อกที่ห้องหน่อยนะ ข้างหน้ามีด่านนะเดี๋ยวโดนพ่อเรียก” พูดจบเขาก็เลี้ยวเข้าซอยทันที มันไม่เหมือนการขอเลยสักนิด เรียกได้ว่าบอกกล่าวจะดีกว่า
“น้องเดี๋ยวไปด้วยกัน นั่งตรงนี้คนบ้ามันเยอะ” พอมาถึงห้องพักแล้ววินมอไซค์ยังมิวายชวนให้เราเข้าไปรอในห้องอีก กะอีแค่เอาหมวกกันน็อกต้องให้เราเข้าไปด้วยเลยเหรอ ตอนนั้นเราคิดแบบนั้นจริง ๆ แต่ด้วยประโยคหลังที่วินเขาบอกว่าแถวนี้คนบ้ามันเยอะ เราถึงได้ยอมเดินไปกับพี่เขา
แต่พอเข้ามาในห้อง สิ่งที่เขาควรไปหยิบคือหมวกกันน็อกแต่มันไม่ใช่ วินมอไซค์หันมาจับแขนเราเหวี่ยงไปที่เตียงนอนแข็ง ๆ บนพื้นจนเราจุกไปหมด ยังไม่ทันจะได้ขยับหนีตัวของวินก็มาคร่อมเราเอาไว้เสียแล้ว
“น่ารักแบบนี้หลอกง่ายแบบนี้ กูจะเย็ดให้ร้องไม่ออกเลย”
“อร้ายย ปล่อยนะ พี่จะทำอะไรน่ะ”
“ดิ้นไปเถอะ ยังไงมึงก็หนีกูไม่รอดหรอก สัตว์เอ้ยโคตรหอมเลยว่ะ นี่มึงฉีดน้ำหอมมายั่วควยกูใช่ไหม” เราโดนวินมอไซค์ไซ้ที่คอทั้งซ้ายและขวา แม้จะพยายามหลีกหนีก็ไม่อาจจะหลุดพ้นจากสัมผัสที่น่าขยะแขยงนี้ได้ ยิ่งเราดิ้นมากเท่าไหร่กระโปรงนักเรียนของเราก็ยิ่งเลิกขึ้นเรื่อย ๆ จนเห็นไปถึงกางเกงชั้นใน
“อื้อออ อย่าทำอะไรหนูเลยนะพี่หนูขอร้อง” เราใช้จังหวะที่เขาผละตัวออกมาจากซอกคอเรามาถอดเสื้อของตัวเอง ยกมือขึ้นมาพนมมือทั้งสองไหว้ขอความเห็นใจ แต่มันใช้ไม่ได้กับคนที่มีจิตมีจิตหยาบช้า นอกจากมันจะไม่สนใจแล้วมันยังจับมือเราที่ยกไหว้มันให้อยู่เหนือหัว จากนั้นมันก็ก้มหน้าลงมาจูบทันที
“อื้อออ” น้ำตาเราไหลออกมาไม่คาดสาย เราไม่อาจสู้แรงของชายโฉดผู้นี้ได้แม้แต่น้อย ได้แต่นอนร้องไห้ปล่อยให้มันทำตามใจตัวเองไป เสื้อนักเรียนเราถูกมันปลดกระดุมออกจนหมดจากนั้นชั้นในเราก็ถูกปลดตะขอออกอย่างง่ายดายจากทางด้านหลัง
“โอ้ววว ขาวมาก ขาวเหมือนที่จินตนาการทุกคืนเลย โอ้ววว ใหญ่อีกต่างหาก”
“ฮืออ ย…อย่าจับ”
“อย่าทำเป็นห่วงตัวไปหน่อยเลย เดียวโดนควยกูเข้าไปมีแต่จะติดใจจนลืมไม่ลง”
“ฮึกก.ก ขอร้องละ”
“เออ ได้ร้องแน่ แต่ร้องครางนะ” รอยยิ้มมันเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์จนเราหวาดกลัวขยับตัวทำอะไรไม่ได้สักอย่าง นี่คือสิ่งที่น่าเจ็บใจ ทำไมร่างกายของเรามันไร้เรี่ยวแรงขนาดนี้ ในยามที่มือสาก ๆ ของมันมาบีบหน้าอกเรา ตัวเราก็ยิ่งสั่นเทาไม่ต่างจากลูกนกที่กำลังหลงทาง
“ฮืออ ไม่เอา พอแล้วว อ๊า..า”
“โดนบีบนมถึงกลับร้องครางไม่เป็นภาษาเลยเหรอ โอ้วว หอยมึงก็แฉะแล้วนี่คงอยากโดนควยกูเต็มแก่ อีเด็กร่าน!” มันแสนเจ็บใจถึงแม้จะโดนด่าว่าร่านอย่างไรก็ไม่อาจจะเถียงเขาได้ มือของเราไม่รู้ว่าโดนมัดไว้ตั้งแต่ตอนไหน หัวนมก็โดนมันดูดเลียไปมาสลับทั้งสองข้าง หนาวเคราที่สาก ๆ ก็ขูดไปตามผิวกายจนมันรู้สึกแปลก ๆ ไหนจะขาทั้งสองขาของเราที่ตอนนี้ได้อ้าออก และก็มีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่กลางกายของมันกระแทกเข้าใส่เบา ๆ จนน้องสาวเราขมิบไปหมด
“อ๊าส์!” จ๊วบ…บบ ๆ
นิ้วของมันสอดเข้ามาจนถูกับน้องสาวของเรา พอมันเขี่ยนิ้วไปที่ติ่งเนื้อที่ยื่นออกมาเท่านั้นเราถึงกับดิ้นพล่าน ตอนอาบน้ำเราก็เคยลองเขี่ยอยู่นะคะ แต่ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเท่าไร แต่ทำไมพอเป็นไอ้คนที่มันกำลังจะข่มขืนเรามันถึงได้รู้สึกเสียว
“อร้ายยย พอแล้ว อ๊าส์ เสียวว อื้อออ”
“หึ โดนแค่นิ้วยังครางขนาดนี้ งั้นโดนควยฝังมุกกูหน่อยเป็นไง” ว่าแล้วมันก็รีบควักควยมันออกมาด้านนอกกางเกง ตัวควยของมันมีเม็ดอะไรบางอย่างอยู่รอบลำให้ความรู้สึกกลัวจนเราพยายามที่จะขยับตัวนี้ แต่มันไม่ง่ายดังนั้น เพราขยับหนีไปยังไม่ได้เท่าไรก็โดนมันจับขาดึงมาให้อยู่ในท่าเดิม
แควก!!
“กรี๊ดดด อย่านะ ออกไปอย่านะ อร้ายยยย!!” กางเกงในเราถูกมันกระชากออกจนขาดออกอย่างไม่เป็นชิ้นเป็นอัน แม้เราจะร้องห้ามมันสักเท่าไรแต่เสียงของเราก็ไม่ได้ทำให้มันใจอ่อนเลยแม้แต่น้อย ควยของมันที่เต็มไปด้วยตุ่มอะไรก็ไม่รู้ใส่เข้ามาทีเดียวจนมิดจนผนังด้านในของเราขูดกับอะไรสักอย่างก็คงจะเป็นตุ่มรอบ ๆ ลำนั่นแหละ
“ซี๊ดด นี่มันหอยซิงนี่หวา อู้ยยย รัดโคตรดีเลยขมิบหีรัว ๆ แบบนี้คงเสียวสิมึง”
“อื้อออ อะไรมันขูดอยู่ข้างใน มันอ๊า~ อย่าเพิ่งขยับ อ้ะ อ้ะ” มันก็ยังไม่เคยฟังเราเหมือนเคย ยังคงตั้งหน้าตั้งตากระแทกควยเข้าใส่เราไม่หยุด ราวกับว่ามันต้องการให้ไอ้เม็ด ๆ นั่นของมันขูดกับผนังด้านในของเรา
“ฟิต ๆ แบบนี้เย็ดโคตรมัน โอ้วววว” ตั่บ ตั่บ ตั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แรงกระแทกเข้าใส่หอยเรามันยังคงรุนแรงและสร้างความรู้สึกแปลกให้กับเราไม่หยุด ขาทั้งสองข้างของเราต่างก็อ้าออก ในใจนั้นก็หวังว่าหากอ้าขาออกกว้างควยของมันที่ขูดผนังด้านในเรานั้นหลุดออกไป แต่ดันเป็นความคิดที่ผิด มันกลายเป็นว่าเรากำลังเปิดทางให้มันดันควยเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม จนมันชนกับมดลูกของเรา
“ดี อ้าขาแบบนั้นแหละ กูจะได้แตกแล้วฉีดน้ำควยเข้าไปในหอยมึง ซี๊ดดด”
“อร้ายยย ไม่นะ อย่า อ๊าส์!!” ไม่ทันเสียแล้วค่ะมันฉีดน้ำจากควยของมันเข้าใส่ข้างในเต็ม ๆ จนเราที่โดนน้ำของมันฉีดเข้าใส่รู้สึกแปลก ๆ จนต้องส่งเสียงร้องหวีดลั่น กอดตัวของมันเอาไว้เกร็งร่างกายไปทุกส่วน สมองเรามันโล่งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“หึ แตกคาควยกูแบบนี้ชอบควยกูแล้วสินะ”
“ม…ไม่ เอาออกไป” เราพยายามแค้นหาโทนเสียงเอ่ยปฏิเสธ ใครจะไปชอบแถมนี่มันยังเป็นการข่มขืนโดยที่ตัวเราเองก็ไม่ได้สมยอมแม้แต่น้อย
“ไม่ชอบก็เรี่องของมึง แต่เรื่องเสียวนี้คงอยู่ในใจกูไปอีกนาน” มันแสยะยิ้มก่อนจะก้มลงมาดูดนมเราส่งท้าย จากนั้นมันก็ถอดควยมันออกจนเรารู้สึกหวิวตรงน้องสาว เราที่กำลังนอนหอบหายใจอยู่ดี ๆ ก็ได้ยินเสียงกล้องโทรศัพท์ ม..มันกำลังถ่ายตรงนั้นของเรา!
“น้ำว่าวกูที่ไหลออกมาจากหอยมึงมันสวยดี แถมยังมีเลือดออกมาหน่อย ๆ เลยถ่ายเก็บไว้แค่นั้นเอง” มันตอบเราหน้าตาเฉย แต่อีกสิ่งที่เรากลัวคือประโยคข้างหลังมันต่างหาก “ถ้าไม่อยากให้ภาพนี้หลุดออกไปก็มาเป็นเมียกูซะ”
แล้วเราจะมีทางเลือกไหนได้ นอกจากจำใจยอมเป็นเมียไอ้วินหื่นนี่เพื่อไม่ให้ภาพมันหลุดออกไป ต้องโดนไอ้ควยมีตุ่มนั่นเอาอีกแล้วเหรอ